Redakcija Bloga
Srbija na raskršću izmedju Istoka i Zapada – kom se carstvu privoleti
Američka agencija za strateška i geopolitička istraživanja Stratfor je pustila u etar tekst i analizu situacije sa Srbijom povodom posete Ruskog predsednika Medvedeva. Ta vest je kratko bila u našim medijima i nestala. Da bi je sačuvali za budućnost rešili smo da je objavimo iako izbegavamo da se bavimo politikom. Prenosimo je kao prikaz i prevod tog teksta iz novinske agencije Beta.
Vredi se upoznati sa situacijom i generalnom perspektivom našeg društva, onako kako to procenjuju njihovi analitičari. Jer, neke političke odluke će odrediti naš budući life style kojim se inače bavimo na ovom blogu. Ekskluzivno nakon srpskog prevoda imate i originalnu englesku verziju teksta.
. . .
BEOGRAD – Poseta predsednika Rusije Dmitrija Medvedeva Beogradu potvrđuje snažne odnose Srbije i Rusije i ozvaničava ono što je postalo očigledno poslednjih šest meseci: da te dve države postaju sve bliže i u drugim pitanjima, a ne samo po pitanju Kosova, ocenila je povodom posete Medevedeva teksaška agencija za strateška istraživanja Strafor.
Strafor ocenjuje da poseta Medvedeva pokazuje da, iako Srbiju predvodi proevropska vlada, Moskva može decenijama da bude u najboljim odnosima sa Beogradom. Stratfor ističe i da Beograd, gde počinje da se sumnja da će se evropske integracije ikada dogoditi, želi da se osigura i da pokaže Evropskoj uniji da „ima i druge opcije“.
Teksaška agencija podseća da je Srbija tradicionalno bila najmoćnija država Zapadnog Balkana, zahvaljujući kombinaciji brojnosti i svoje centralne lokacije, i da ona drži upravljanje transportnim koridorima Dunava i Morave.
Rusija je, kao i druge evropske države, tražila načine da smanji srpsku moć kada ekspanzionizam Beograda prevazilazi njene interese na Balkanu. Ipak, ruska „aktiva“ na Balkanu bila je tokom poslednje dve decenije na najnižoj tačci, zbog kraja hladnog rata, ukazuje Strafor.
.
Srbija i dalje daleko od EU
Današnje stanje je, dodaje agencija, da je Zapad pobedio u ratovima vođenim na Balkanu 1990-ih i da je, osim Srbije, veći deo regiona pod njegovom otvorenom kontrolom ili je ušao u zapadne alijanse.
„Srbija je takođe mislila da će je Zapad dočekati dobrodošlicom nakon prodemokratske revolucije 2000, očekujući da će biti nagrađena za bolnu i samostalno pokrenutu smenu režima Slobodana Miloševića. Devet godina kasnije, to se nije dogodilo„, piše u analizi.
Kako piše Strafor, iz perspektive raznih srpskih političkih aktera, uključujući mnoge koji su zvanično za Evropsku uniju, devet godina demokratskih promena nije dovelo Srbiju bliže EU nego što je bila pod Miloševićem.
„Pored toga, većina članica EU i SAD nastavljaju da podržavaju nezavisnost Kosova, jednostrano proglašenu u februaru 2008. Za Srbiju je to neprihvatljivo zbog činjenice da je izgubila suverenitet nad 15 odsto svoje teritorije, a neprihvatljivo je i za Rusiju jer pokazuje kompletno zanemarivanje Zapada za zabrinutost Moskve o post-hladnoratovskim aranžmanima evropske bezbednosti“, ukazuje Stratfor.
.
Zajedničko tle za saradnju
U tom sklopu interesa, po oceni Strafora, zvanični proevropski Beograd i Moskva našli su zajedničko tle za ono što izgleda kao izgradnja međusobnih odnosa.
Uz to, ruski privredni interesi u Srbiji rastu i imaju veliki uticaj na čitav politički spektar u Srbiji – i na nacionaliste i na prozapadne političke partije.
Stratfor ukazuje da je Medvedev došao u Beograd sa delegacijom od 100 vladinih i privrednih zvaničnika koja će finalizirati ruski kredit od milijardu dolara srpskoj vladi, a postoji mogućnost da se sklope i drugi sporazumi – planovi da Rusi kupe JAT, rusko investiranje u srpsku infrastrukturu, kao i učešće srpskih građevinskih firmi u pripremama za Olimpijadu 2014. u Sočiju.
„U srpskoj javnosti i među političarima u Beogradu nije ostalo neprimećeno da je potpredsednik SAD Džo Bajden došao u Srbiju sa obećanjima, a Medvedev sa velikim poklonima u rukama“.
„Stoga, poseta Medvedeva ozvaničuje ono što je postalo očigledno poslednjih šest meseci, a to je da Srbija i Rusija postaju sve bliže i na drugim pitanjima, a ne samo po pitanju Kosova.
.
Sumnja u evrointegracije
„Beograd počinje da sumnja da će se integracija u EU ikada dogoditi Srbiji. U Beogradu se smatra da Brisel ne želi dalje širenje Unije na Zapadni Balkan, naročito ne na Srbiju, i da se zahtevi postavljeni Srbiji da izruči ratne zločince koriste kao izgovor da se proces zaustavi“, piše Strafor.
Teksaška agencija zaključuje da se zbog toga Beograd osigurava, pokušavajući da pokaže Uniji da ima i druge opcije, a istovremeno demonstrira biračima da ima spoljnopolitičke uspehe na frontovima osim EU, kao što je nedavna poseta predsednika Borisa Tadića Kini.
Kao što se Beograd verovatno i nadao, Evropska komisija odgovorila je na ruski kredit ponudivši svoj, od 200 miliona evra, ukazuje Stratfor.
Iz perspektive Beograda, „igra na Zapad i Rusiju jedni protiv drugih“ mogla bi da bude unosna strategija, jer je i Jugoslavija imala velike koristi od iste takve strategije tokom godina hladnog rata.
Ipak, nije jasno da li će Evropa i Zapad „zagristi“ taj izazov, posebno zbog toga što Srbija danas ima sasvim drugačiji geopolitički značaj nego Jugoslavija tokom hladnog rata.
Iz perspektive Brisela, Srbija je okružena članicama NATO i izolovana od Rusije, i Evropa i SAD veruju da mogu da puste Srbiju da čeka onoliko koliko oni žele. Pravo pitanje je do koje mere će Rusija koristiti početni savez sa Srbijom, posebno jer se zahuktava „igra“ između Moskve i Vašingtona o centralnoj Evropi i Iranu, zaključuje Strafor.
* * *
Engleski original teksta
October 20, 2009 | 1233 GMT
Summary
As Russian President Dmitri Medvedev visits Serbia during the 65th anniversary of the liberation of Belgrade from Nazi Germany in the Second World War, Serbian President Boris Tadic attempts to balance his country’s relations with Russia and the West.
Russian President Dmitri Medvedev arrived in Serbia on Oct. 20 for an eight-hour visit that coincides with the 65th anniversary of the liberation of Belgrade from Nazi Germany in the Second World War. During his visit, Medvedev will hold a meeting with Serbian President Boris Tadic, speak before the Serbian parliament and receive the Serbian Orthodox Church’s highest distinction: the Order of St. Sava of the First Degree.
Medvedev’s visit to Belgrade reaffirms strong relations between Russia and Serbia and illustrates that despite Serbia being led by an officially pro-EU government, Moscow may be on the best terms with Belgrade in decades.
Serbia and Russia are often cited as “traditional” allies, due to strong cultural and religious links between the two Slav and Orthodox countries. However, Serbia has at various times in its history allied against Russia, most notably during the entirety of the Cold War under Yugoslav leader Marshal Josip Broz Tito. Therefore, there is nothing “traditional” about the alliance; and like all alliances, it is most concrete when based on firm geopolitical foundations.
Serbia has traditionally been the most powerful West Balkan state due to the combination of population and its central location: It holds command of the Danube and Morava transportation corridors. Russia, like other European powers, has sought to curb Serbian power when Belgrade’s expansionism crosses its interests in the Balkans. However, Russian assets in the Balkans through the last two decades have been at their lowest point due to the end of the Cold War — and it is normally the great power upset with status quo in the Balkans that seeks to light the match to ignite the Balkan powder keg.
Today, the status quo in the Balkans is that the West has won the various 1990s wars of post-Cold War transition and that, other than Serbia, most of the region is under the West’s overt control or rolled into its alliances. Serbia thought it too would be welcomed by the West following its pro-democracy revolution in 2000, expecting that it would be rewarded for the painful self-initiated regime change against strongman Slobodan Milosevic. Nine years later, this has not happened. From the perspective of various Serbian political actors — including privately many officially pro-EU ones — nine years of democratic changes have brought Serbia no closer to the European Union than it was under Milosevic.
Furthermore, despite Belgrade’s democratic changes, the European Union (most of it anyway) and the United States continued to support Kosovo’s February 2008 unilateral declaration of independence. This was unacceptable to Serbia due to the fact that it lost sovereignty over 15 percent of its territory, and unacceptable to Russia because it illustrated the West’s complete disregard for Moscow’s concernson European post-Cold War security arrangements. It is in this confluence of interests that officially pro-EU Belgrade and Moscow have found common grounds for what appears to be a budding relationship.Meanwhile, Russian business interests in Serbia are growing and are heavily influential across the political spectrum of both nationalist and pro-Western political parties in Serbia. In Belgrade, Medvedev is accompanied by a delegation of about 100 government and business officials that will finalize a Russian loan of 1 billion euro ($1.5 billion) to the Serbian government. Potential side deals that will come out of the visit are plans for a Russian purchase of troubled Serbian airline JAT, Russian investment in Serbian infrastructure including construction of a natural gas storage facility and Belgrade’s metro system, and deals for Serbian construction firms to do work for the 2014 Sochi Olympics. It is not lost on the Serbian public and politicians in Belgrade that while U.S. Vice President Joe Biden came to Belgrade bearing promises, Medvedev comes bearing very substantial gifts.
Medvedev’s visit to Belgrade therefore makes official what has become obvious over the past six months: that Serbia and Russia are coming closer on more than just the Kosovo issue. Belgrade is essentially beginning to doubt that EU integration will ever come to pass for Serbia. The mood in Belgrade is that Brussels does not want further enlargement in the Western Balkans, particularly in Serbia, and that demands placed on Serbia to turn over war criminals are being used as an excuse to stall the process — an assessment that is not far off the mark. Belgrade is therefore hedging, trying to show the European Union that it has other options (and perhaps spur it into action on enlargement) while demonstrating to its electorate that it has foreign policy successes on non-EU fronts, such as the recent much-publicized visit by Tadic to China.
As Belgrade probably hoped, the European Commission countered the Russian loan almost immediately by offering its own 200 million euro ($300 million) loan. From Belgrade’s perspective, playing the West and Russia off one another would be a lucrative strategy — after all, Yugoslavia benefited greatly from such a strategy for years during the Cold War. However, it is not clear that Europe and the West in general will bite on this strategy, particularly because Serbia today has much different geopolitical relevance than Yugoslavia had during the Cold War.
From Brussels’ perspective, Serbia is surrounded by NATO member countries and isolated from Russia. Europe and the United States believe they have the luxury of letting Serbia sit on the outside looking in for essentially as long as they want. But in the meantime, Russia will play on Serbia’s indignation over being left outside of EU integration processes and will increase its influence in the Balkans, trying to upset the West’s stranglehold in the region. The real question is to what ends Russia will use its budding alliance with Serbia, particularly as the game between Moscow and Washington heats up over Central Europe and Iran.
Vi u Srbiji bas volite da se zezate, velite sve ide po loju pa se ima luksuza i za malo zafrkancije o tako ozbiljnim temama. Ovo nisu teme za neko foliranje, i apoliticnost, i nezavisne intelektualce iz 1990-tih koji mogu puno da pricaju a nista da ne kazu….mada ono za koga su politicki uvek ostane jasno. Dakle, i ja sam za zapad kao Nina, iz sve snage, besumnjivo, i bez rezerve…dakle NATO i EU, i evro- i atlansko. Ovo kako smo u krevetu sa svima a u mislima smo sa onim drugim, nece nas niko ceniti. Prosta formula ko je s njima u drustvu, samo jaca. Ovako kako je sad samo razvijamo ugled da nismo nikome postojani saveznik.
@ Saturn
Ne potenciram „nebeski narod“ već centriranje naših života. To se jedino može desiti kada se manemo dnevne politike, tudjih poslova i počnemo se baviti sobom, onda ćemo i kao ljudi i kao političari donositi razumnije i bolje odluke, a i više će nas svet ceniti. Evo danas je divan dan za sadjenje ruža i ja odoh u vrt, bez čitanja novina i gledanja TV-a (to inače više i ne radim od 1991 godine, i ne osećam se uskraćenim u životu) ;-)
@ naivni
Zezanje na temu da ćemo kao neka tampon zona biti mesto za žurke velikih ima nekog smisla, ali mislim da neće ići stvar u tom pravcu, već da će nas kao što i kažu u studiji svi pustiti na miru, našima jadima i pomalo nas drndati vruće-hladno. Juče kaže jedan moj prijatelj staru izreku: „Jadan onaj koga Rusi hrane i brane“, što će reći da nas Rusi neće baš dići svojim kapitalom i znanjem na viši nivo. Isto tako, očigledno je i vrapcima da nas EU neće na dostojanstven način, već hoće da nas na „silu menjaju“, pa kad budemo ponizni i EU oblikovani, dobićemo šargarepu.
@ Nina @ Brana
U pravu ste po pitanju izbora, evroatlantska društva jesu bolji izbor i sistem, pod uslovom da imate ljude koji se uklapaju u takav sistem. Mi se ne uklapamo u takav sistem našim psihofizičkim karakteristikama. Pojedinci se daju uklopiti ali većina naroda je daleko od toga.
I naši političari pokazuju svojom „doslednom politikom“ sedenja na dve tri stolice i taoističkim putem „najmanjeg napora“ da kod nas vlada jedna posebna matrica ponašanja, koja nije baš adaptabilna sa predvidljivim funkcionisanjem „EU sistema“. No, kakav narod, takvi i političari, taka nam i politika, šarena, pa nam izgleda i ne preostaje ništa drugo do da se zezamo na sosptveni račun.
Ili da se okrenemo nebesima, jer niti znamo šta radimo, niti šta treba da radimo, ni kuda da idemo, pa bolje da pitamo, nego da lutamo, bolje nam pomoći nema :-)
! ! !
Saturn mi je ulepsala dan. Tako se dobro drzi teme. Odma bi kandidovao Saturn za gradonacelnika ili ministra necega, jer ima politicku zrelost za domacu scenu! :-)
Uvek ima alternativu, ne jednu vec dve, tri karte na koju igra, i dobro barata sibicama, sto ce reci vesta je u politickim kombinacijama: „Gde je loptica.Ima loptica. Ovde. Nema loptica“
Tadic te treba! Dacic te treba! Canak te treba! Ceda te treba! Pristupi nekom od njih, al sacuvaj i par alternativa. :-)
! ! !
Izvinjavam ti se Saturn na ovom glupiranju, nije nista licno, al sam moro da iskoristim tvoje komentare ne bi li dao prikaz kako kod nas stvari rade. Znaci, svaki gradjanin nase zemlje drage, kad krene na pecanje ima univerzalan mamac i pribor, za sve ribe ovog sveta. To jest, na sve je spreman. Nema veze sto u rekama nema morskih riba, on i o njima misli. To je gosn Brana narodski reko, „kako smo u krevetu sa svima a u mislima smo sa onim drugim“ to cu i ja reci ne peca se babuska u kanalu na varalicu za stuku. Al nasi sugradjani to nikako da uklavire. Nek se pokusa i ovako, moz da padne sa neba.
Tako i nasa politika sibicari i ima mlogo alternativa: EU, Rusija, Kina, Nesvrstani, samostalni, Jugoslovenska federacija, Balkanska federacija, sami za sebe, sami za druge i tako redom. Jedino ne znadem ko to pravi, nasa vlast narodu, il narod vlasti, misli od koga sve to potice. Rekao bih da je svugde isto.
Uraaaa! Srpska Oktobarska Revolucija je uspela! Stvorili smo novu Srbiju, nikakvim Otporom izazvanu! Priznajte da se tome niste nadali, da smo vas prevarili, ha, ha.
Srbija je postala evropska Kuba! Imamo Bondstil umesto Zaliva svinja, Borisa umesto Fidela, Canka kao Chegevaru, LDP kao udarne revolucionare, SRS i SNS kao uvijace tompusa i sekace secerne repe, i sve je na svom mestu. Kako smo sami trazili.
Sad jos da ujedinimo sve revolucionare i anarhiste sveta i da pocnemo da stvaramo dobre boksere, skakace u dalj, vis, odbojkase, Buena Vista social klubove, egzoticni turizam, da instaliramo malo raketa i maketa stvarnog zivota i eto nas u Raju, kao sto neko rece na Nebesima. Neko ce u dzunglu a neko na nebo. Kao sto kazu oni gurui uspeha, izbor je samo tvoj a odluka je tudja.
ˇ@ Zlatko
Ma salila sam se,naravno,ucinilo mi se kao dobar slagvort za parodiju na staru tezu o nebeskom narodu.
Ja sam orezala ruze na rancu ,sada cekam da mi stignu narucene sadnice.Valjda necu zakasniti s sadnjom.Pratila sam tvoja uputstva i koristila adrese,hvala .
@ Naivni
Apsolutno smo se razumeli.
@Tepsijnac
Nema razloga da se izvinjavas,bas nikakvog.
ˇ@Brana
Poslednji put kada su nas shvatili ozbiljno, padale su nam bombe na glavu.Ja se od tada na ove teme iskljucivo zezam.I imam nameru da nastavim.
Dragi bastovani,
politika je najslozeniji proces komunikacije medju ljudima i da bi se to (bar malo) shvatilo (mada je ono sto se vidi samo vrh ledenog brega, 10% viri, a 90% se krije u dubinama) potrebno je procitati mnogo toga na temu prave i skrivene istorije, zatim o raznim (politickim) organizacijama i udruzenjima itd…ja sam u tom procesu vec neko (duze) vreme, pa se upravo iz tog razloga ni ne ukljucujem u diskusiju, ali da bih vam svima (nadam se) pomogao, u najboljoj nameri vam dajem ime autora i njegove knjige koju preporucujem da procitate i unesete tako luc u tamu koja se zove (savremena) politika…pisac : Daniel Estulin – Istinita prica o klubu Bilderberg (moze da se nabavi kod nas, napisana je pre par godina). SRECNO
@Ccicca Toma
Oprosticete mi sto cu napraviti rupu u svom obrazovanju i preskociti tu vrstu literature.Mislilm da sam dobila dovoljno lekcija iz politike za ceo zivot. I to na prakticnim primerima.
Saturn, jel vidiš, od kako smo se zbližili sa Rusima počelo je i da ranije smrkava, pa moje opozicione engleske ruže danas nisu sve mogle biti posadjene. Dobra stvar sa Rusima je da imaju kontrolu vremena, pa kada nas Ameri budu pržili, oni će da nas hlade, pa će moj i tvoj vrt cvetati i mirisati. I ne pravi rupe u svom obrazovanju, nikad ne znaš šta te može snaći :-)
@ Čegevara
Zanimljiva opaska – Evropska Kuba. Ono za Canka me je nasmejalo :-)
@ Cica Toma
Skoro sam čitao knjigu od 600 strana „Tajni kod Iluminata“ koja je pola-pola. Pošto je dobro ilustrovana fotografijama, svašta se nešto u njoj može videti i steći sliku o globalnom toku i snazi Tamne sile. Medjutim, neke stvari su izmišljene, odnosno pogrešno i tendenciozno povezane, tako da je oprezno preporučujem osim ako nećete da „odlepite“.
Nadam se da je ova knjiga koju nam Cicca Tomma preporučuje ozbiljna i utemeljena. Pretpostavljam da priča o Društvu Bildbergera, skupu najbogatiojih i najmoćnijih ljudi sveta koji od 60-ih godina prošlog veka imaju godišnje skupove (ove godine bilo u Atini u komšiluku jednog mog prijatelja) na kojima kroje svetsku politiku. Navodno.
Za očekivati je da će neko od baštovana sa ovog Bloga biti pozvan na skup u sledećih 5 godina, s obzirom na naš uticaj na svetske tokove :-)
@Zlatko
Skroz su promasili prognozu .Najavise miholjsko leto,ja obucem suknju i popnem se na stikle,a ono pljusak ,smrce se usred bela dana .Trcala da kupim gumenjake i kabanicu.Dobro ce mi doci za sadnju ovih dana.Nego,nece valjda i sneg,da ne izmrzne korenje ako sad posadim?
Kazem muzu danas,stigli Rusi,treba da mi kupis bundu.A on pita ,sta ako se vrate Ameri.Ugradicemo jos jednu klimu,kazem ja ,sta da se radi. A za bundu se nije bunio.Tako se ja ovajdim od brace Slovena.
dobro se u stvari vi jos i zezate, ja sam napustio Srbiju krajem 1991, ali posle svega sto ste pregurali vi sto ste ostali….zezanje je izgleda najbolje oruzje za normalu. Eh a ja idealista….