Kiša i Poslednji kineski car – Rijuči Sakamoto

Čuveni i nagradjivani japanski kompozitor za film Rijoči Sakamoto i njegove poznate numere Kiša, Zabranjene boje i Poslednji kineski car.

Rijuči Sakamoto (坂本龙一 Sakamoto Riuichi, rođen 17. januara 1952 godine) je japanski muzičar, aktivista, kompozitor, muzički producent, pisac, pevač, pijanista, i glumac, sa sedištem u Tokiju i Njujorku.

Karijeru je započeo u 1978 godine, kao član pionirskog elektronske muzičke grupe Yellow Magic Orchestra (IMO), gde je svirao igrao klavijature i bio povremeni pevač. Bend je postigao međunarodni uspeh sa svetskim hitovima kao što su „kompjuterska igra” (1978) i „Iza maske“ (1978).

On je istovremeno počeo i solo karijeru. Debitovao sa eksperimentalnom elektronskom muzikom i fusion albumom The Thousand Knives of Riuichi Sakamoto (1978), a kasnije je izdao pionirski Album B-2 Unit (1980), koji je uključivao elektro klasičnu numeru „Riot in Lagos”. Nakon što se grupa IMO raspustila u 1983-oj godini, on je proizveo više samostalnih albuma, uključujući i saradnju sa različitim međunarodnim umetnicima, sve do 1990 godine.

Počeo je da komponuje za film sa “Merry Christmas Mr. Lawrence” (1983), i pesma „Zabranjene boje“ koje je on komponovao, postala je hit širom sveta, a on je osvojio BAFTA nagradu. Kasnije je dobio Oskara i Gremi nagradu za muziku u filmu Poslednji kineski car (The Last Emperor) (1987), a takođe je osvojio dve nagrade Zlatni globus za njegov rad kao kompozitor filmske muzike. Pored toga, on je takođe komponovao muziku za OI u Barseloni, za ceremoniju otvaranja Letnjih olimpijskih igara u Barseloni 1992 godine.

Jedan je od najeminentnijih japanskih i svetskih filmskih kompozitora. Rijuiči Sakamoto je u svojoj dugogodišnjoj karijeri sarađivao sa rediteljima poput Bernarda Bertolučija, Foknera Šlendorfa, Brajana de Palme, Olivera Stouna, Pedra Almodovara i drugih; a široj publici je poznat pre svega po muzici iz filmova Poslednji kineski car, Čaj u Sahari, Mali Buda i Orkanski visovi.