Rekvijem – Djuzepe Verdi
Italijanski kompozitor Djuzepe Verdi je napisao veliko i monumentalno muzičko delo Rekvijem za umrle koje se stalno izvodi
Rekvijem ili rekvijemska misa (lat. Missa pro defunctis — misa za preminule) je liturgijska služba u Katoličkoj crkvi, u čast preminulog i njegove duše.
Smatra se za počasnu sahranu pojedinca ili grupe. Pored Katoličke crkve, rekvijem kao služba je zastupljen u anglikanizmu i luteranstvu. Rekvijem je sličan službi opela u Pravoslavnoj crkvi i grkokatoličkim crkvama.
Reč rekvijem je latinskog porekla i spominje se u liturgijskim zapisima (lat. Requiem aeternam dona eis, Domine; engl. Grant them eternal rest, O Lord — „Podarim im večni život, Gospode.“).
Rekvijem je bio i veoma popularan vid muzičkog komada. Obično je započinjao dramatično i jednoglasno, a većina tekstova preuzeta iz liturgijskih zapisa. Najpoznatiji kompozitori ove vrste komada bili su Volfgang Amadeus Mocart i Đuzepe Verdi.
Ðuzepe Verdi
Ðuzepe Verdi (Giuseppe Verdi) je najveći kompozitor zrelog italijanskog belkanta (bel canto). Rođen je u selu Le Ronkole (Le Roncole) kraj Parme (Parma) u Italiji. Već u svojoj jedanaestoj godini je postao orguljaš u lokalnoj crkvi. Prvi koji je uočio njegov talenat je bio trgovac i ljubitelj muzike Antonio Bareči, koji ga je uzeo u svoju radnju i pomagao u svakom pogledu. Uz njegovu pomoć, kao i pomoć grada Buseta, omogućeno mu je da upiše muziku u Milanu godine 1832. Međutim, upravnik Konzervatorijuma se ustručavao da Verdija primi, navodno zbog toga što je bio stariji nego što je statut dozvoljavao, ali verovatnije stoga što nije imao poverenja u njegov talenat. Zbog toga je Verdi tokom sledeće tri godine radio kod operskog dirigenta Lavinje, pragmatičnog čoveka, čiji je katihizam bio Mocartov Don Đovani.
Godine 1833. u Busetu umire orguljaš Provesi i Verdi ga nasleđuje. Dve godine nakon toga se ženi Margeritom Bareči (Margerita Barecci), najstarijom ćerkom svoga zaštitnika. No, već 1840. ona umire, kao i njihovo dvoje dece. Godinu dana pre toga je Verdi debitovao kao operski kompozitor, što mu je donelo uspeh i mogućnost da se preseli u Milano. Ova opera je bila Oberto, grof od San Bonifacija. Nakon ove je napisao još mnoge opere, koje su mu stvorile ime najpre u Italiji, ali i u svetu. 1859. se venčao sa operskom pevačicom Đuzepinom Streponi (Giuseppina Strepponi), ali je i nju nadživeo, iako samo četiri godine.
Osim opera, napisao je i dva dela sakrlanog karaktera, i to Rekvijem (Requiem) 1874. na uspomenu na Aleksandra Manconija i Četiri sveta komada (Quattri pezzi sacri) 1898., koje se sastoje od Ave Maria, Stabat Mater, Te Deum i Laudi alla Vergine iz Danteovog Raja.
Verdi je umro u Milanu u kojem je dugo godina živeo i radio. Sahranjen je u „Domu za stare muzičare“ (Piazza M. Buonaroti) u tom gradu.
Izvor: Wikipedia