OŽIVELA ZAJEDNIŠTVO I SLOGU
Mala crkva Svete Trojice podignuta je sopstvenim sredstvima meštana Starog sela kao i brojnih građana opštine Zubin Potok. Sagrađena je početkom ovog veka, a pet domaćina svake godine organizuje seosku slavu u sali pored crkve, namenjenoj društvenom veselju i drugim okupljanjima.
U Starom selu u Zubinom Potoku, na livadi koja se nalazi neposredno na mestu gde se spajaju Jabučki i Ciganski potok, na starom crkvištu, meštani sela kao i brojni građani opštine sagradili su početkom ovog veka sopstvenim sredstvima malu crkvu Svete Trojice.
Na tom mestu je dugo godina stajao samo veliki kamen oko koga su se verujući Kolašinci okupljali za vreme praznika Svete Trojice u letnjem periodu. Kamen su, vredni i nadaleko poznati zidari iz Crne Trave, koji su sagradili ovu crkvicu, ugradili u temelj i zid crkve tako da je i sada vidljiv. Ispred crkve, Radomir Vučetić sagradio je česmu, a uz ogradu su postavljene klupe za odmor.
Meštanima Zubinog Potoka nije poznato od kada je datiralo kamen-obeležje i staro crkvište, ali to nije bila smetnja da se od klesanog kamena izgradi crkva i obnovi liturgija u njoj. Kako saznajemo od Milijane (Vučetić) Zurković, meštanke ovog kraja, a profesorice fiskulture u penziji, za crkvu su svi u selu davali u više navrata po 50 i 100 evra sve dok mala svetinja nije sagrađena i ograđena betonskom rustičnom ogradom. Prema predanju, crkvica se nalazi na površini koju su jedno vreme neki od meštana koristili u privatne svrhe kao vlastiti posed. Ali, otkad je crkva sagrađena, oni su se odrekli tog dela livade, jer se veruje da je to crkvena imovina.
Prema rečima, meštana oni koji su svojevremeno uzeli crkvenu zemlju nisu imali sreće niti im je to bilo na korist. Sve te porodice doživele su neka stradanja. Danas se svetinja poštuje i pet domaćina svake godine organizuje seosku slavu Sveti Trojicu u sali pored crkve, koja je takođe sagrađena za društvena veselja i druga okupljanja. Jedan vidoviti čovek iz brdskog sela Jabuka, stalno je upozoravao meštane da na toj livadi ne rade ništa, jer im neće ići na dobro pošto je to crkvena imovina. To su verni meštani prihvatili i gradnjom male crkve oživeli zajedništvo i slogu među komšijama. Crkvište je dugo godina u prošlom veku održavala, čistila, bosiljkom osvežavala i tamjanom kadila starica Milena Bogdanović, supruga Radojice Bogdanovića poznata kao nana Milena, a sve do nedavno o crkvi se starala i Vučica Vučetić dok je bila živa.
Malu crkvu danas, osim meštana, posećuju i drugi stanovnici ovog kraja. Veruje se da oni koji nemaju poroda, dolaskom i molitvom u ovoj svetinji mogu da dobiju decu. O tome, kako kaže Milijana, svedoče i neki primeri. Svake godine se bira po pet domaćina koji sakupljaju novac za slavu, kose, čiste i održavaju crkvicu u Starom selu. Javljaju se i domaćini iz drugih sela da se uključe u poslove oko crkve, jer veruju da će imati dobrobit i da će im biti na korist da se bave tim i da ulažu u crkvu.
Milijana Zurković se seća i obreda koji, kako kaže, nije prekidan ni u vreme komunizma u prošlom veku, kada su grupe ljudi za vreme praznika noslile barjak i posle obilaska crkvišta išle po selu, a svi seljani su iznosili sir, kajmak, kiselo mleko koje su oni probali i na taj način se, prema verovanju, činilo dobro za napredak domaćina u čiju su kuću došli. Prvo krštenje u ovoj crkvi obavljeno je za dete porodice Milovanović iz sela Podješe, a pre pet-šest godina i Bogdanović Miroslav krstio je dete u ovoj crkvi.
Autor: Slavica Đukić