KNJIŽEVNA PROMOCIJA
Javnosti je predstavljena „Nova knjiga o Andriću (Jedinstvo dela i kontinuitet ideja)“ autora prof. dr Miloša Đorđevića. „Andrićevo delo u srpskoj kulturi ima antropološke simbole. Dodelu Nobelove nagrade Andriću, beleži francuski reporter istog dana, Jugosloveni su primili kao „svoju“, ističe profesor Đorđević.
„Knjiga prof. dr Miloša Đorđevića „Nova knjiga o Andriću (Jedinstvo dela i kontinuitet ideja)“, pokazuje njen sadržaj, pripada krugu naučnih monografija prvoga reda. On temeljno istražuje jedan fenomen Andrićevog stila i strukture celokupnog dela: kontinuitet ideja i jedinstvo književnog dela“.
Ovako o knjizi profesora dr Miloša Đorđevića, književnog stvaraoca sa Kosova i Metohije govori profesor dr Branduša Žujka sa Visoke škole strukovnih studija za vaspitače „Mihajlo Pavlov“ u Vršcu.
Đorđevićevo novo delo štampali su Visoka škola za vaspitače u Vršcu, Gradska Biblioteka u Novom Sadu i Institut za slavistiku Univerziteta „Karl Franc“ u Gracu. Promocije su do sada održane u Beogradu, Subotici i Vršcu, a biće organizovane i u Novom Sadu i Gracu.
Istočni i zapadni model priče u pripovetkama
„Mi danas nemamo vremena, niti možemo, da potpuno predstavimo ovu knjigu o najvećem mudracu srpskog jezika i pisma koji se ovenačao slavom najveće svetske nagrade u književnosti, Nobelovom nagradom. Ali možemo reći da je čast srpske nauke o književnosti da se profesor Đorđević svrstao među onih stotinak andrićologa u svetu koji su napisali monografiju o Andrićevom delu prevedenom na 49 svetskih jezika“, istakla je dr Žujka.
Dajemo samo kratak pregled sadržaja „Nove knjige o Andriću“
– U prvom delu pod naslovom problemi i ideje, Đorđević istražuje sledeća pitanja Andrićeve umetnosti: istočni i zapadni model priče u pripovetkama. On pokazuje kako se priča na Istoku a kako se priča na Zapadu. Ovaj deo je važan jer je priča osnovna metoda i sadržaj rada u vrtiću.
– Đorđević osvetljava fenomen igre u Andrićevom delu.
– Pokazao je istočni i zapadni model kulture u „Travničkoj hronici“, što je važno za sticanje šire slike sveta i civilizacija kod savremenih ljudi.
– Istraživao je retoriku naslova i promena značenja u „Prokletoj avliji“. Retorika je značajna i predstvalja uslov za kompletnu ličnost. Inače, slažete se da danas živimo u prokletoj avliji.
– Tumačio je opsesivno-kompulzivne poremećaje ličnosti u romanu Gospođica i šifre Andrićeve poetike u meditativnoj prozi Znakovi pored puta, objašnjava dr Žujka.
– U drugom delu pod naslovom „Za i protiv Andrića“, Đorđević je predstavio, analizirajući pedeset studija, odnos kritike prema Andriću i njegovom delu u 21. veku.
– Posebno je osvetlio kritičare koji vrše sintezu Andrićeve biografije i priče i dokumentarne i komaratističke sinteze, dao je prikaz sinteze istoričara književnosti i kulture, naučnih projekata koji širom sveta tumače Andrićevo delo danas i i pregled studija i monografija koje vrše estetičke i psihološke sinteze Andrićevog dela.
Doprinos osvetljavanju Andrićevog dela i ideja
„Đorđević se na kraju osvrnuo na kritiku antiandrićologa. To su oni kritičari i politikanti koji osporavaju vrednost Andrićevog dela i koji misle da on nije bio čak ni dobar čovek. To su oni koji Andrićevom delu osporavaju humanističku i neimarsku viziju i tvrde da je on stvarao antimuslimansku sliku sveta. Takvih kritičara je najviše u Bosni i Hercegovini, ali ih ima i u Srbiji“, ističe dr Žujka.
„Nova knjiga o Andriću Miloša Đorđevića, dubokim i istančanim razmatranjima i analizama, bez svake sumnje, doprinosi (sve)obuhvatnom osvetljavanju dela, ličnosti, ideja i sveta najvećeg pisca srpskog jezika i svedoči o snazi i večnosti Andrićeve umetnosti reči. Jer, ljudi su smrtni, ali njihove ideje i dela ostaju i traju, i to potvrđuje sudbina čoveka i umetnika Ive Andrića“, kaže recenzent Đođevićeve knjige dr Arno Vorniš.
Miloš Đorđević o svom delu „Nova knjiga o Andriću (Jedinstvo dela i kontinuitet ideja)“ kaže:
„Jedinstvo dela i kontinuitet ideja otkrili smo i u ravni poetike i u ravni estetike, i u ravni motivike i tematika, i u ravni stila i naracije, pokazujući kako jedno delo proističe iz drugog. Andrićevo delo zato u srpskoj kulturi ima antropološke simbole. Dodelu Nobelove nagrade Andriću, beleži francuski reporter istog dana, Jugosloveni su primili kao „svoju“.
Analiza otkriva da novi andrićolozi, bilo da ga afirmišu ili apsolutno osporavaju, teže naglašenoj problematizacaji sve većeg broja fenomena i neoumena iz celine Andrićevog opusa i vremena koje ga je odredilo: psihološki, ideološki, kulturuloški ili (nad)nacionalni.
Prof. dr Miloš Đorđević (1954) rođen je u Slatini kod Vučitrna. Objavio je četrnaest monografija, knjiga i studija iz srpske književnosti i kulture. Takođe je autor i sedam zbirki poezije i drame o Petru Kočiću “Ukupacija”. Za naučni i kulturni rad i izuzetan doprinos srpskoj kulturi dobio je više nagrada, među kojima i Vukovu nagradu 1997. godine. Radi kao profesor na Visokoj školi strukovnih studija za vaspitače “Mihailo Palov” u Vršcu.
Autor: Slavica Đukić
Izvor: Jedinstvo