MUHAMEDANSKI BATALJON
Beograd su 1915. godine od Austrougara branile i muslimanske jedinice, tačnije četvrti bataljon 10. puka Srpske vojske, sačinje od regruta iz raške oblasti.
Kada je major Dragutin Gavrilović pred bitku za Beograd 1915. godine u svom čuvenom govoru rekao srpskim vojnicima da su im imena izbrisana iz brojnog stanja, njegove reči su bile upućene i 4. bataljonu 10. puka Srpske vojske.
Njega su činili regruti muslimanske veroispovesti iz Raške, koji su takođe, po zapovesti majora, krenuli „napred u slavu“ i položili živote za „obraz Beograda, naše prestonice“.
Prema podacima iz vojnog arhiva, vojvoda Radomir Putnik je izneo pred ministarski savet Kraljevine Srbije preporuku Vrhovne komande od 25. decembra 1914. da se u vojsku pozovu tri godišta Muslimana sa teritorija pripojenih Srbiji nakon Balkanskih ratova. Reč je o 5.956 mladića iz Raške koji su regrutovani i okupljeni u dva muslimanska bataljona.
Jedan od njih bio je 4. bataljon čiji je 10. kadrovski puk zajedno sa 7. pukom bio kičma odbrane Beograda. Prema tim podacima, Muhamedanski bataljon pod komandom kaplara Šemsa Midovića iz Sjenice, činio je 15 odsto pripadnika srpske vojske u odbrani Beograda pre 104 godine i bio je sastavljen isključivo od srpskih državljana muhamedanske veroispovesti. Borci raškog Muhamedanskog bataljona su držali jednu od poslednjih barikada u odbrani Beorgrada, koja se nalazila na potezu između današnjeg Narodnog muzeja i Narodnog pozorišta, i svi su izginuli hrabro za otadžbinu braneći Beograd.
U to vreme je bilo potpuno normalno da se muslimanske jedinice, odnosno pripadnici verskih i nacionalnih manjina masovno odazivaju pozivu na mobilizaciju. Ne samo Muslimani, već i Jevreji i drugi su bez dvoumljenja aktivno i hrabro učestvovali u svim bitkama srpske vojske, povlačenju preko Albanije i proboju Solunskog fronta.
O tome recimo svedoči i spomenik Jevrejima poginulim za oslobođenje Srbije u Prvom svetskom ratu na Jevrejskom groblju u Beogradu.
Preuzeto sa Fejsbuk stranice Srpska istorija