PREVENTIVA POSLEDICE DIJABETESA
Dijabetička nefropatija nastaje kao rezultat oštećenja bubrega izazvanog visokim nivoom šećera u krvi. U njenom sprečavanju može da pomogne biljka aloja.
Aloja vera je jedna od najpoznatijih i najrasprostranjenijih lekovitih biljaka na planeti. Sočna biljka poreklom iz Severne Afrike, Južne Evrope i Kanarskih ostrva, aloja vera sada se uzgaja i u tropskim zemljama širom sveta.
Istorija upotrebe aloje kao leka može se pratiti još u doba starih Egipćana. Egipćani su aloju veru nazivali „biljkom besmrtnosti“ za lečenje više od 50 različitih stanja, od opekotina, akni i dermatitisa do ozbiljnijih bolesti poput gojaznosti, astme i dijabetesa.
U nedavnoj studiji objavljenoj u „Journal of Dietary Supplements“, indijski istraživači su istražili efekat lečenja alojom kod pacova sa dijabetičkom nefropatijom. Takođe poznata i kao dijabetička bolest bubrega, dijabetička nefropatija je rezultat oštećenja bubrega izazvanog visokim nivoom šećera u krvi. Jednom kada je deo bubrega odgovoran za filtriranje krvi oštećen, on počinje da curi protein u vaš urin. Dijabetička nefropatija može dovesti do hronične bolesti bubrega i otkazivanja bubrega ako se odmah ne leči.
Prema prethodnim studijama, hiperlipidemija (abnormalno visok nivo holesterola) i oksidativni stres uključeni su u patogenezu dijabetičke nefropatije. S druge strane, pokazalo se da lečenje aloja verom od 300 mg po kilogramu telesne težine ima zaštitne efekte na bubrege.
Da bi utvrdili da li svojstva aloja vere za snižavanje holesterola i antioksidativna svojstva mogu zaštititi bubrege od dijabetičke nefropatije, istraživači su dobili ekstrakte aloje iz celog lista i testirali ih na pacovima sa dijabetesom.
Prvo su izazvali bolest lečenjem životinja streptozotocinom (STZ), hemikalijom koja je posebno toksična za beta ćelije. Beta ćelije u pankreasu su inače odgovorne za proizvodnju insulina.
Istraživači su potvrdili razvoj dijabetičke nefropatije korišćenjem biohemijskih i histoloških ispitivanja. Takođe su procenili lipidni profil i status oksidativnog stresa bubrega kod dijabetičkih pacova.
Istraživači su izvestili da je STZ uspešno indukovao dijabetes pokrećući oksidativni stres u bubrezima i menjajući lipidni profil životinja. Posle osam nedelja, dijabetes izazvan STZ-om izazvao je nefropatiju povećanjem nivoa kreatinina u serumu i azota uree u krvi. Dijabetes je takođe podstakao proteinuriju i oštećenje glomerula.
S druge strane, lečenje sa 300 mg/kg aloja vere dnevno poništilo je efekte STZ. Takođe se pokazao efikasnijim protiv dijabetičke nefropatije i bubrežnog oksidativnog stresa od lizinoprila, poznatog inhibitora koji je korišćen kao referentni lek. Lizinopril se propisuje dijabetičarima radi sprečavanja problema sa bubrezima. Ovi rezultati potvrđuju da su oksidativni stres izazvan dijabetesom i promene lipida uključeni u razvoj dijabetičke nefropatije.
Na osnovu ovih nalaza, istraživači su zaključili da se aloja vera može koristiti za sprečavanje nefropatije izazvane dijabetesom, zahvaljujući svojstvima snižavanja holesterola u krvi i antioksidativnim osobinama koje ima.