PRVI LEKARI U EVROPI
Grčka kultura dostigla je najviši stepen od svih kultura starog veka. Stari Grci postavili su temelje filozofije, istorije, matematike, fizike, gramatike, fizičke kulture, a tvorci su arhitektonskih, vajarskih i pesničkih dela trajne vrednosti.
Iz tog razloga se može reći da je upravo starogrčka kultura temelj cele današnje kulture.
Na ovakav procvat medicine i kulture delovali su mnogobrojni faktori, kao što su veoma povoljan geografski položaj, vegetacija, razvijeno pomorstvo i prevlast na morima. Stari Grci su voleli da posmatraju čoveka i prirodu i na poseban su način razvijali kritičko mišljenje. Peti vek stare ere se još naziva i zlatnim dobom Atine, dobom Periklove vlasti, u kom su se razvile demokratija, sloboda mišljenja, istraživanja koja nisu sputavana od strane države ili religije. Za razliku od ostalih starih civilizacija, poput Vavilona ili Egipta, u staroj Grčkoj nije postojala aposlutna vlast monarha, već su upravo gradovi-države omogućavali svakom pojedincu da se slobodno izražava. Takođe, nisu imali presudni uticaj na nauku ili umetnost.
U takvoj jednoj, oslobođenoj sredini, nije bilo mesta za praznoverje ili mistifikaciju. Tako su stari Grci i medicinu oslobodili praznoverja. Za njih je osnova celokupnog lekarskog rada bilo posmatranje prirode i čoveka i njihovog uzajamnog odnosa, čime je medicina prvi put i uzdignuta na nivo nauke. Medicinska znanja i otkrića stare Grčke i danas zadivljuju. Starogrčka medicina predstavlja vrhunac medicinskih dostignuća starog veka i temelj na kome je izgrađena savremena medicina.
Medicina u Homerovim epovima
Počeci starogrčke medicine datiraju još iz četvrtog milenijuma pre nove ere. Iskopine u Kritu i Mikeni otkrivaju vodovod, kupatilo i klozete. U Homerovim spevovima, Ilijadi i Odiseji, opevana su tadašnja medicinska znanja. Samo u Ilijadi mogu se pročitati opisi mnogobrojnih rana i bolesti, kao i metode njihovog lečenja, kao i instrumenti koji su služili za vađenje strela iz tela. U jednom stihu Homer navodi da lekar vredi više nego mnoštvo drugih ljudi. U finišu speva, tokom opsade Troje, opisani su i lekari koji vade strele, zaustavljaju krvarenje, previjaju rane i ranjenicima daju lekove za ublažavanje bolova. U Homerovim epovima, pored ovih medicinskih mera, nalaze se i elementi magije i demonizma, a posebno je razvijen kult bogova, tako da je medicina tog doba, drugog milenijuma stare ere, još uvek mitsko-religiozna. Štaviše, već u Homerovim epovima može se govoriti o nekoj vrsti preteča savremene poliklinike.
Grčki bog, otac svih veština, tvorac i zaštitnik muzike, nauke, umetnosti i medicine bio je Apolon. U Ilijadi je naveden kao Feb Apolon. Nama najpoznatiji je Asklepije, ili Eskulap, u zavisnosti od prevoda. Živeo je polovinom drugog milenijuma stare ere, bio je knez Tesalije i lekar. Prema legendi, bio je sin Feba Apolona, njegove kćeri bile su Higijea i Panakeja, a njegovi sinovi su učestvovali u borbi pod Trojom kao lekari.
Akslepijev znak, zmija koja obavija štap i danas je simbol medicine. Asklepiju su posvećeni mnogobrojni hramovi širom Balkanskog poluostrva u koje su dolazili bolesnici, koji su se obraćali Asklepiju molitvama i žrtvama, a uz to je sprovođen i čitav niz rituala u vidu posta, kupanja ili kađenja mirisnim travama.