ČESTO RUŠEN I OBNAVLJAN
Manastir Svetog Georgija je kroz vekove delovao kao metoh, bolnica, utočište siromašnih, starački dom i škola.
Manastir Svetog Georgija, jedna od najznamenitijih svetinja Aleksandrijske Patrijaršije, nalazi se na području današnjeg Starog Kaira, nekada poznatom i kao Egipatski Vavilon.
Taj stari deo grada dobio je ime po naselju vavilonskih zarobljenika koje je faraon Ramzes I (1390. pre Hrista) doveo u Egipat iz svog pohoda na Aziju.
Na mestu između drevnog Memfisa i Heliopolisa, nedaleko od piramida, Vavilonci su podigli tvrđavu poznatu kao Kasr el Rum ili Kasr el Sama – Palata baklji, koja je bila mesto obožavanja vatre, ali i tačka prosvetiteljstva. Zbog njenog geografskog položaja, tri puta su je obnavljali rimski carevi Oktavije, Trajan i Arkadije.
Kada se hrišćanstvo pobedonosno proširilo Egiptom, Teodosije Veliki je izdao dekret o ukidanju paganskih hramova, pa je 383. godine nove ere, u čast Svetog velikomučenika Georgija, Egipatski Vavilon postao sedište eparhije.
Posle arapske okupacije Zemlje Nila u sedmom veku je preimenovan u Fustat (vojni logor, varijacija latinske reči fossatum), a nakon osnivanja Kaira naziva se i Misr al Atika ili Misr al Gatimad.
Manastir Svetog Georgija je kroz vekove delovao kao metoh, bolnica, utočište siromašnih, starački dom i škola. Često je rušen i obnavljan, a poslednju veliku obnovu nakon požara 1904. godine naredio je patrijah Fotije (1900-1925).
Crkva Svetog Georgija je okrugla, osmostubna, slična bazilici Svetog Vitaliju u Raveni, opasana antičkim zidom čiji je najveći deo porušen. Grčka je 1998. godine preduzela izgradnju novog zida kako bi se sačuvali drevni delovi sa dva ulaza, centralnim prema Igumanovoj palati i drugim prema grčkom groblju.
Izvor: SPC