Koji je zdraviji, žuti ili crveni grejpfrut?

NEODOLJIVI CITRUS

Grejpfrut je niskokalorično voće bogato vitaminima, mineralima i antioksidantima. Njegov sastav zavisi od sorte (žuti, crveni ili ružičasti).

Ovo voće je bogato hranljivim materijama, osvežavajuće je, hidrira telo i jača imunitet.

Od vitamina i minerala, u grejpfrutu su prisutni vitamini A i C, kompleks vitamina B (B1, B5 i B6), kalijum i magnezijum.

Grejpfrut je bogat likopenom, flavonoidima i beta karotenom. On sadrži oko 90 odsto vode, što ga čini odličnim za hidrataciju. Takođe sadrži male količine natrijuma, što pomaže u regulaciji tečnosti u organizmu.

Koji je zdraviji?

Crveni grejpfrut se smatra zdravijim od žutog zbog većeg sadržaja antioksidanata, posebno likopena, koji mu daje crvenu boju i ima snažna zaštitna svojstva za srce i ćelije. Takođe, crveni grejp sadrži više vitamina A i nešto više vitamina C u poređenju sa žutim.

Međutim, žuti grejpfrut ima manje šećera i nešto jaču gorčinu zbog veće količine naringina, koji takođe ima antioksidativna svojstva i može doprineti boljoj probavi.

Dakle, ako vam je potrebno više antioksidanata i vitamina A, crveni grejp je bolji izbor. Ako želite manje šećera i jaču gorčinu, koja može imati koristi za metabolizam, žuti grejp je bolji.

O poreklu grejpfruta

Grejpfrut je prirodni hibrid nastao ukrštanjem pomela (Citrus maxima) i slatke narandže (Citrus sinensis).

Do ove prirodne hibridizacije došlo je na Barbadosu još u 18. veku, verovatno slučajno. Zbog toga ga često nazivaju i „tropskom greškom“.

Prvi zapisi o grejpfrutu pojavili su se daleke 1750. godine, kada ga je sveštenik i botaničar Grifit Hjuz nazvao „zabranjenim voćem“.

Kasnije, u 19. veku, stekao je naziv „grejpfrut“ jer njegovi plodovi rastu u grozdovima sličnim grožđu (grape, engl. = grožđe).

Grejpfrut je u to vreme donet na Floridu, gde je počela njegova komercijalna proizvodnja.

U narednom, 20. veku, u Teksasu su otkrivene crvene i ružičaste mutacije žutog grejpfruta, što je povećalo njegovu popularnost.

Danas se uzgaja širom tropskih i suptropskih krajeva, posebno u SAD (Florida, Teksas, Kalifornija), Meksiku, Kubi, Južnoj Africi, Indiji i Izraelu.

Koji je izvorni?

Izvorni, pravi grejpfrut je žuti, poznat i kao beli grejpfrut. Crveni se pojavio kasnije, kao mutacija žutog grejpfruta.

Prva crvena sorta, nazvana „Ruby Red“, otkrivena je u Teksasu početkom 20. veka i selektivnim uzgojem razvijene su tamnocrvene i ružičaste varijante.

Kora i omotač grejpfruta

Kora grejpfruta i njegov unutrašnji beli omotač (albedo) imaju zdravstvene koristi, ali i neka ograničenja.

Oni sadrže flavonoide, pektin, esencijalna ulja i vitamin C.

Kora i beli deo grejpfruta su jestivi i mogu se konzumirati, ali su veoma gorki zbog visokog sadržaja naringina.

Kora može da sadrži pesticide, pa je važno koristiti organske plodove ili dobro oprati običan grejp sodom bikarbonom. Eterična ulja iz kore mogu biti teža za varenje, pa prevelike količine mogu izazvati stomačne tegobe.

Interesantne činjenice o grejpfrutu

– Pomelo je stariji predak grejpfruta, iako je mnogo veći i slađi.

– Teksas je poznat po „Ruby Red“ grejpfrutu, prvoj sorti crvenog grejpfruta koja je patentirana.

– Grejpfrut može interagovati s nekim lekovima, zbog čega se osobama koje koriste određene lekove (npr. za krvni pritisak) savetuje oprez.

– Zanimljivo je da je grejpfrut jedno od retkih voća koje nije postojalo u prirodi pre 18. veka, već je slučajno nastalo i kasnije se proširilo zahvaljujući ljudima.