BOOP-BOOP-A-DOOP DEVOJKA
Helen Kejn bila je plesačica i pevačica u vodviljima, čiji je karakter poslužio animatoru da kreira čuveni lik fatalne ženske piskutavog glasa – neodoljive Beti Bup. Nepravda koja joj je za života naneta dovela je do toga da crtani lik krojen po njoj nadraste slavu nekada popularne zabavljačice. Helen je bila prvi stvarni lik iz života na osnovu koga je nastao neki animirani karakter.
Rođena kao Helen Kler Šreder, bila je najmlađa od troje dece. Njen otac, Luis Šreder, sin nemačkog imigranta, nije imao stalno zaposlenje, dok je njena majka Elen, inače irska imigrantkinja, radila u perionici veša.
Zbog teške materijalne situacije u kojoj se našla Helenina porodica, njena majka nerado je platila 3 dolara za kostim svojoj ćerki koji joj je bio potreban za školsku priredbu. Do svoje petnaeste godine, Helen Kejn, kako joj je bilo umetničko ime, već nekoliko puta je nastupila profesionalno na pozorišnim binama.
“Boop-Boop-a-Doop”
Tokom 20-ih godina prošlog veka, Helen je bila angažovana u trupi koja se bavila vodviljima, kao pevačica i plesačica. Njena brodvejska karijera počela je 1924. godine u komadu “Zvezde budućnosti” i trajala kratko, svega tri godine.
Zapaženija uloga Helen Kejn desila se 1927. godine kada se pojavila u mjuziklu pod nazivom “Noć u Španiji”. Ova predstava bila je na repertoaru od 3. maja do 12. novembra i odigrana je 174 puta u “44. uličnom teatru” u Njujorku. Nakon toga je dirigent benda sa kojim je nastupala, Pol Eš, stavio njeno ime za mogući angažman u “Paramaunt Teatru” u Njujorku.
Prvi nastup u “Paramauntu”, na Tajms skveru, značio je i lansiranje njenog imena u zvezdano nebo. Pevala je “That’s My Weakness Now”, pesmu u kojoj se, karakteristično za to vreme, glasom oponaša instrument. “Boop-Boop-A-Doop”, bile su reči koje je pevušila tokom foršpila, što će kasnije poslužiti davanju nadimka njoj, i još značajnije, davanju imena ženskom liku iz crtanog filma.
Samo četiri dana kasnije, ime Helen Kejn već je bilo poznato širom SAD-a.
Skat pevanje
Helen je imala odličnu dikciju i intonaciju kojima je savršeno vladala, naučivši ih tokom nastupa u svojoj pozorišnoj trupi. Između 1928. i 1930. godine snimila je 22 pesme, a do 1954. godine još pet singlova. Jedan od njih objavljen je pod nazivom “Boop-Boop-A-Doop devojka”, što joj je ostao nadimak do kraja života.
Pesme su joj obilovale jakim, konkretnim tekstovima. Pojedini tekstovi koje je pevala bili su dvosmisleni i pomalo lascivni, ali sasvim u duhu onog vremena i okruženja u kojima su izvođene, kao i njenog piskutavog glasa koji se u to vreme smatrao zavodljivim i koketnim.
Ona je u svom muzičkom izrazu mešala nekoliko modernih stilova tog doba. Među njima bilo je i tzv. skat pevanje (scat), jedna vrsta vokalne improvizacije koja kombinuje pevanje i govor. Upravo u to vreme, ovaj način pevanja bio je u modi u noćnim klubovima nemačke Vajmarske republike.
Tužba zbog Beti Bup
Animator Grim Netvik, crtač “Flejšer studija”, nacrtao je 1930. godine karikaturu Helen Kejn za potrebe ženskog lika u jednom crtanom filmu. Ta karikatura imala je dugačke pseće uši, dat joj je Helenin piskutav glas i nazvana je Beti Bup (Betty Boop). Kako je ovaj lik u tom animiranom filmu postao preko noći popularan, Netvik je rešio da ga humanizuje i podari mu više ženskih atributa.
Dugačke pseće uši postale su okrugle minđuše. Uz ekstravagantnu frizuru i loknice, Beti je bila obučena u tesnu korset haljinu golih ramena sa podvezicom na nozi. Sada je to bila jedna seksi markantna pevačica piskutavog glasa, krojena po uzoru na tada moderne pinap modele.
U maju 1932. godine, Helen je podnela tužbu protiv Paramaunta i Flejšer studija zbog prisvajanja crtanog lika Beti Bup, tražeći odštetu u visini od 250.000 dolara. Slučaj je potrajao više od dve godine pre nego što je sudija presudio protiv Helen Kejn, tvrdeći da njen iskaz nije ujedno i dokaz da je njen stil pevanja jedinstven i da ga kao takvog oponaša Beti Bup kao crtani lik.
Dokazana inspiracija
Mesec dana pre pokretanja postupka, u magazinu “Photoplay” objavljeno je da je Helen bila inspiracija animatoru da stvori lik Beti Bup, sa obrazloženjem da se po prvi put dešava da je stvarni lik iz života upotrebljen za kreiranje crtanog junaka. Iako je snimila svoju najpopularniju pesmu “I Wanna Be Loved By You”, koja je upotrebljena u jednom crtanom filmu u kojem je Beti “peva”, Helen na kraju nije uspela da dokaže da su njen lik i delo poslužili kao inspiracija za lik Beti Bup.
Popularnost Helen Kejn opala je posle 1933. godine. Iako je, tu i tamo, bila prisutna na muzičkoj sceni, “Boop-Boop-a-Doop devojka” nikada više nije bila tako tražena kao do tada. S druge strane, crtani lik Beti Bup bivao je sve popularniji; sve je više bilo crtaća u kojima je Helenin glas dočaravala ova crtana junakinja.
Helen je umrla u svom apartmanu u Njujorku 26. septembra 1966. godine, u svojoj 62. godini.
Izvor: Thevintagenews.com