ČUDOTVORNI PRIKAZ MAJKE BOŽJE
Ikona Pećka Krasnica vekovima verno čuva svetu Pećku patrijaršiju, a njeno se staranje naročito osećalo tokom vremena turskog ropstva.
Po predanju Crkve, čudotvornu ikonu Majke Božije Pećke (Pećka Krasnica), naslikao je Sveti jevanđelist Luka 48 godina od Rođenja Hristovog, u Getsimaniji, blizu mesta gde se danas nalazi Grob, odnosno pećina u kojoj je počivalo Telo Presvete Bogorodice do njenog slavnog Uspenija.
Car Lav Mudri će ovu ikonu 460. godine preneti iz Jerusalima u Carigrad, i postaviti u Crkvi posvećenoj Majci Božijoj. Odatle će biti poslata u Herson ruskom knezu Vladimiru, na dan krštenja Rusije. Ikona je ubrzo prenesena u Veliki Novgorod, gde je boravila neko vreme, odakle je vraćena u Jerusalim.
Po jednom predanju, ovu je ikonu Sv. Sava dobio na dar od patrijarha carigradskog u Nikeji, prilikom svog posvećenja za Arhiepiskopa srpskog.
On je ikonu doneo sa sobom u Srbiju i postavio je u sedište Arhiepiskopije – manastir Žiču. No kako se Žiča nalazila na samoj granici naše tadašnje države, to su po zaveštanju Svetoga Save, njegovi prejemnici preneli Arhiepiskopiju u Peć. Tom je prilikom i ova Sveta i Svečasna ikona prenesena u Pećku patrijaršiju. Stoga je i nazvana Pećkom Bogorodicom, a narod je od milošte, zbog njene blagodatne lepote, zove još i Krasnica Pećka.
Ikona Bogorodice Pećke ima sopstvenu službu, a Mitropolit beogradski Mihajlo joj je 1894. godine napisao Akatist, koji je sa crkvenoslovenskog na srpski preveo Sveti ava Justin Ćelijski. Ovaj je akatist veoma bogat činjenicama i događajima iz žitija Ikone, te na pobožne duše ostavlja upečatljiv utisak. Stihovi Akatista se završavaju sa: Raduj se, Zaštitnice i Spasiteljko srpskog roda krstonosnog. Ovaj akatist Majci Božijoj se u Pećkoj patrijaršiji čita na kraju svakog večernjeg bogosluženja.
Daleke 1936. godine čudotvorna ikona Majke Božije Pećke boravila je nekoliko meseci u Beogradu, u hramu Pokrova Presvete Bogorodice. Tada je, u spomen na njen boravak, izrađena i ovom hramu predata njena verna kopija, pred kojom se svakog petka služi Akatist. Kao datum proslavljanja ikone, određen je dan nakon Vaznesenja Gospodnjeg (koje proslavljamo 40-tog dana nakon Vaskrsa). Dakle, praznik Pećke Krasnice uvek pada u petak po prazniku Vaznesenja Gospodnjeg (ove, 2018. godine njen praznik je 5/18. maja).
Izobraženje
Pećka Krasnica je postavljena u pozlaćen tron sa desne strane ikonostasa Bogorodičine crkve, nasuprot trona srpskih Patrijaraha, naslednika Svetoga Save – stiče se utisak kao da ona ovaj tron nevidljivo zakriljuje svojim blagodatnim pokrovom.
Tron u kome ikona počiva u potpunosti je pozlaćen. Po ivicama njegovih stubova se prostiru tanano izrezbareni pozlaćeni listići, a na vrhu je majstorskom rukom u pozlaćenom duborezu raskošno izvedeno pet kupola koje simvolizuju Crkvu Hristovu.
Na samoj ikoni, desno i levo od lika Presvete Djeve su izobražena dvanaestorica Apostola, a ispod njenog lika i nogu Gospodnjih naslikana su četiri velikomučenika, pored čijih likova je ispisan istorijat ove ikone.
Sama ikona je optočena srebrnim i zlatnim filigranom, na kom se naročito ističu izuzetno bogato ukrašene krune na glavama Gospoda i Bogorodice. Ovo remek delo primenjene umetnosti rad je pećkih kujundžija iz XVIII veka.
Čuda
Drugo predanje vezano za istorijski hod Krasnice Pećke kaže da se tadašnjem jerusalimskom patrijarhu Atanasiju u snu javila Presveta Bogorodica i rekla mu da ovu ikonu dâ srpskom arhiepiskopu Savi, kao dar i uspomenu, na blagoslov njemu i svem srpskom rodu.
Poznato je da se pri svojim pokloničkim putovanjima po Svetoj Zemlji, Sv. Sava najradije zadržavao u manastiru svog nebeskog pokrovitelja – Sv. Save Osvećenog. I vidimo iz ikosa 8 Akatista Presvetoj Bogorodici Pećkoj neprekidnu duhovnu vezu između Sv. Save Osvećenog i našeg Sv. Save: Raduj se, Ti koja si Osvećenim Savom Jerusalimskim obećana zapadnoj zemlji, u svečudesnoj Ikoni Tvojoj. Raduj se, jer srpski arhiepiskop Sava, kada beše u Palestini, uze obećanu riznicu i donese stadu svome! Raduj se, jer ova Ikona Tvoja bi preneta u Srpsku Patrijaršiju!
Zna se da je spasila grad Peć od kolere, i da je nošena u najudaljenije gradove Stare Srbije.
Njen svešteni hod sprovodio se uz najsvečanije litije. No, iako su litiju zabranili komunisti 1947, narod joj i dalje sa nepokolebljivom verom prilazi i dobija isceljenja i duševnu utehu: gluvima daje sluh, nemima govor, hromima hod – po svedočenju sestara koje sva čuda koja proishode od Nje verno zapisuju.
Kada je Sv. Stefan Dečanski došao da primi sveto miropomazanje radi vladavine, arhipastir Nikodim, prinoseći mu ikonu Pećku radi celivanja, video je od nje veliku svetlost koja je obasjavala srpskog monarha.
Jedno vreme, po volji ljudi, bila je preneta u Moračku obitelj u Crnoj Gori, ali ne želeći to, vratila se u Pećku patrijaršiju, pokazavši se patrijarhu Gavrilu (Rajiću), i rekavši mu: Čedo Gavrilo, uzmi ikonu moju što je sada s desne strane i postavi je na moj presto.
Vekovima ona verno čuva svetu Pećku patrijaršiju, a njeno se staranje naročito osećalo tokom vremena turskog ropstva. Utešiteljka je tokom robovanja bila radost grada, prijatelj, lekar u bolesti, ohrabrenje u patnji i smrti.
U ovoj čudotvornoj ikoni mučeničko Kosovo, a i sav srpski rod, vekovima kao zaštitnicu svoju imaju Presvetu Djevu Mariju, koja posreduje pred Prestolom Sina svoga za sve one koji joj se obraćaju. Otuda je sav srpski narod beskrajno poštuje.
Čak su i Turci pokazivali prema ikoni veliko poštovanje. Sve do nedavno i Albanci (Arnauti) su donosili svoje telesno i duhovno obolele Majci Božijoj radi isceljenja, nadajući se pomoći od One koja predstoji pred Prestolom Sina svoga za sav rod ljudski.