TAJNA JE U NEČEMU ŽIVOM
Uz pomoć naučnika rešena je „misterija“ izdržljivosti drevnog velikog Kineskog zida.
Naučnici su došli do otkrića analizirajući segmente Kineskog zida, koji se proteže na više od 21.000 kilometara i građen je tokom mnogo vekova, počevši od 221. godine pre nove ere, kao način da se zaštite carstva zemlje spolja.
Tokom izgradnje, drevni radnici su često koristili nabijenu zemlju, koja je uključivala mešavinu organskih materijala poput zemlje i šljunka koji se zbijaju zajedno, da bi izgradili masivni zid. Iako ovi materijali mogu biti podložniji eroziji od drugih materijala, kao što je čvrsto kamenje, oni često pomažu u promovisanju rasta „biokora“.
Od čega se sastoji biokora?
Ova živa struktura se sastoji od cijanobakterija (mikroorganizama koji su sposobni za fotosintezu), mahovina i lišajeva koji pomažu u jačanju konstrukcije, posebno u sušnim i polusušnim delovima zemlje, prema studiji objavljenoj u petak (8. decembra) u časopisu Science Advances.
„Drevni graditelji su znali koji materijali mogu da učine strukturu stabilnijom“, rekao je koautor studije Bo Sjao, profesor nauke o tlu na Fakultetu za nauku o zemljištu i tehnologiji na Kineskom poljoprivrednom univerzitetu u Pekingu.
„Da bi se poboljšala mehanička čvrstoća, nabijena zemlja zida je uvek napravljena od gline, pijeska i drugih ljepkova kao što je kreč od strane prvobitnih graditelja“, rekao je on. Ovi sastojci obezbjeđuju plodno tlo za organizme koji grade „biokoru“.
Šta su pokazali testovi
Da bi testirali snagu i integritet Velikog zida, istraživači su prikupili uzorke na osam različitih delova izgrađenih između 1368. p. i 1644. p.n.e. za vrijeme dinastije Ming. Otkrili su da 67% uzoraka sadrži „biokoru“, koju je Sjao nazvao „inženjerima ekosistema“.
Koristeći prenosive mehaničke instrumente, kako na licu mesta tako i nazad u laboratoriji, oni su izmerili mehaničku čvrstoću uzoraka i stabilnost tla i uporedili te podatke sa segmentima zida koji sadrže samo golu nabijenu zemlju, navodi se u saopštenju.
Otkrili su da su uzorci „biokore“ ponekad bili tri puta jači od uzoraka obične nabijene zemlje. Prema studiji, uzorci koji sadrže mahovinu bili su posebno izdašni.
To je zato što cijanobakterije i drugi oblici života unutar biokore luče supstance, kao što su polimeri, koji bi se „čvrsto vezali“ zajedno sa nabijenim česticama zemlje, pomažući da se “ojača njihova strukturna stabilnost“, stvaranjem onoga što je u suštini cement, rekao je Sjao.
„Ove cementne supstance, biološki filamenti i agregati zemljišta unutar sloja biokore konačno formiraju kohezivnu mrežu sa jakom mehaničkom čvrstoćom i stabilnošću protiv spoljašnje erozije“, rekao je Sjao.
Izvor: Nezavisne novine