FAKTORI I PREDUSLOVI
Primarni lekari važni su u ranoj dijagnozi Parkinsona tako što obraćaju pažnju na ljude preko 50 godina koji razvijaju anksiozna stanja, kako bi otkrili rizik od nastanka ovog oboljenja.
Ljudi koji razviju anksioznost nakon 50. godine života mogu imati povećan rizik od razvoja Parkinsona, prema studiji objavljenoj u British Journal of General Practice.
U svojoj studiji, istraživači su ispitali zdravstvene podatke za 109.435 ljudi koji su razvili anksioznost nakon 50. godine. Uporedili su informacije sa kontrolnom grupom od 878.526 osoba bez anksioznosti.
Naučnici su dobili zdravstvene informacije iz podataka primarne zdravstvene zaštite u Ujedinjenom Kraljevstvu.
Istraživači su procenili podatke o karakteristikama Parkinsonove bolesti – kao što su problemi sa spavanjem, depresija, tremor i poremećaj ravnoteže – i to od vremena dijagnoze anksioznosti do godinu dana pre dijagnoze Parkinsona.
Veza između Parkinsonove bolesti i anksioznosti
„Studija pruža ubedljive dokaze koji povezuju anksioznost sa povećanim rizikom od razvoja Parkinsonove bolesti kod osoba starijih od 50 godina“, rekao je dr Daniel Truong, neurolog i medicinski direktor Instituta za neuronauku Truong u medicinskom centru MemorialCare Orange Coast u Kaliforniji, koji je i glavni i odgovorni urednik časopisa Journal of Clinical Parkinsonism and Related Disorders.
„Nalazi sugerišu da anksioznost može biti prodromalni simptom Parkinsonove bolesti, naglašavajući važnost ranog otkrivanja i intervencije“, naveo je dr Truong.
Stručnjaci kažu da primarni lekari mogu da igraju ulogu u ranoj dijagnozi Parkinsona tako što obraćaju pažnju na ljude preko 50 godina koji razvijaju stanja povezana sa anksioznošću, kako bi otkrili rizik od nastanka ovog oboljenja.
Ljudi treba da se javljaju svojim primarnim lekarima ili psihijatrima za lečenje i upravljanje anksioznošću. U tom smislu se mogu pažljivije pratiti i ranije uputiti neurologu radi dijagnoze Parkinsonove bolesti. Istovremeno, skrining i lečenje anksioznosti kod ovih pacijenata mogli bi da pomognu njihovom kvalitetu života i raspoloženju.
Suprotstavljen pogled na anksioznost i Parkinsonovu bolest
Ne slažu se svi da se anksioznost može iskoristiti kao faktor Parkinsonove bolesti.
„Nikada ne bih koristio anksioznost (ili depresiju ili poremećaje spavanja) kao dijagnostički kriterijum za Parkinsonovu bolest“, rekao je dr Kliford Segil, neurolog u Zdravstvenom centru Providens Saint John u Kaliforniji.
Parkinsonova bolest, kako on kaže, nije poremećaj raspoloženja i ima potpuno drugačiji biološki razlog od anksioznosti ili depresije.
„Neki ljudi mogu postati uznemireni zbog straha od dijagnoze i onda brinu o tome kako će dijagnoza uticati na njihove živote, pa tako da to ponekad može izazvati anksioznost. Mnogi ljudi brinu jer misle da je Parkinsonova smrtna kazna – ali nije. Anksioznost, ponekad, može biti nusproizvod dijagnoze, ali nije prethodnik“, smatra dr Segil.