Imune ćelije koje štite mozak ključne nakon srčanog zastoja

SPREČITI FATALAN ISHOD

Istraživački tim je otkrio promene u imunim ćelijama samo šest sati nakon srčanog zastoja koje mogu predvideti oporavak mozga mesec dana kasnije.

Samo oko deset procenata ljudi preživi posledice nakon srčanog zastoja ukoliko im se to desi van bolnice i adekvatne medicinske pomoći istog trenutka.

Većina pacijenata koji su imali srčani zastoj umire od povreda mozga, a trenutno nigde u svetu nisu dostupni niti postoje lekovi koji bi sprečili ovaj ishod.

Tim predvođen istraživačima iz Bostona, koji pripada integrisanom sistemu zaštite u SAD, nastoji da se pozabavi ovim pitanjem. Koristeći uzorke pacijenata koji su imali tzv. vanbolnični srčani zastoj, tim je otkrio promene u imunim ćelijama samo šest sati nakon srčanog zastoja koje mogu predvideti oporavak mozga mesec dana kasnije. Oni su odredili određenu populaciju ćelija koje mogu da pruže zaštitu od povrede mozga i lek koji može aktivirati ove ćelije, što su testirali na pretkliničkim modelima.

Njihovi rezultati su objavljeni u časopisu „Science Translational Medicine“.

„Ishodi srčanog zastoja su sumorni, ali ja sam optimista u pogledu skoka u ovu oblast proučavanja jer, teoretski, možemo da lečimo pacijenta u trenutku kada mu se ta situacija dogodi. Imunologija je super moćan način lečenja. Naše razumevanje imunologije je revolucionisalo lečenje raka i sada imamo priliku da primenimo moć imunologije na srčani zastoj“, smatra doktorka Edi Kim, dopisni autor Odeljenja za plućnu i intenzivnu medicinu.

Kao stalni lekar u jedinici intenzivne nege srca, dr Kim je primetio da bi neki pacijenti sa srčanim zastojem imali visok nivo upale prve noći u bolnici, a zatim bi se stanje brzo poboljšalo. Ostali pacijenti nisu bili takvog stanja i na kraju bi završili fatalno.

Da bi razumeli zašto neki pacijenti prežive, a drugi ne, dr Kim i kolege su počeli da grade biobanku-repozitorijum kriokonzerviranih ćelija koje su donirali pacijenti uz pristanak njihovih porodica samo nekoliko sati nakon fatalnog srčanog zastoja.

Istraživači su koristili tehniku poznatu kao transkriptomika jedne ćelije da bi sagledali aktivnost gena u svakoj ćeliji u ovim uzorcima. Otkrili su da se jedna ćelijska populacija – poznata kao različite prirodne T ćelije ubice (dNKT) – povećala kod pacijenata koji bi imali povoljan ishod i neurološki oporavak. Činilo se da ove ćelije igraju zaštitnu ulogu u sprečavanju povrede mozga.

Da bi ovo dodatno testirali, dr Kim i kolege su koristili model miša, tretirajući miševe nakon srčanog zastoja sulfatidnim lipidnim antigenom, lekom koji aktivira zaštitne NKT ćelije. Oni su primetili da su miševi imali prilično poboljšane neurološke ishode.

Istraživači primećuju da postoje mnoga ograničenja za modele miša, ali prvo posmatranje ljudskih uzoraka moglo bi da poveća verovatnoću uspešnog prevođenja njihovih nalaza u intervenciju koja može da pomogne pacijentima. Međutim, potrebne su dalje studije na pretkliničkim modelima, ali njihov dugoročni cilj je nastavak kliničkih ispitivanja na ljudima kako bi se videlo da li isti lek može da pruži zaštitu od povrede mozga ako se daje ubrzo nakon srčanog zastoja.

„Ovo predstavlja potpuno novi pristup, aktiviranje T ćelija za poboljšanje neuroloških ishoda nakon srčanog zastoja. Novi pristup bi mogao dovesti do ishoda koji će promeniti život pacijenata“, zaključio je dr Kim.