Веселинка Стојковић
Нећу да будем глупа девојчица!
У ПАРКУ
Баш сам глупа девојчица!
Нека ме Ивица гледа колико хоће,
И ја ћу њега,
Шта ми може!
Синоћ кад ветар дувао је снажан,
Пред другарима правио се важан,
И ја сам,
Баш ме брига!
Ено га, опет на исту клупу седа!
Е баш ћу да прођем поред њега,
Уинат,
Тако му и треба!
Нећу да будем глупа девојчица!
ВО ПАРКОТ
Е вистина сум девојче глупаво!
Нека ме гледа Ивица колку што сака,
и јас него ќе гo гледам
– па што?
Синоќа ветер дуваше силен –
пред друштвото тој се правеше важен,
и јас се правев
– па што?
Ене го на истата клупа седи пак,
за инат покрај него ќе минам
и нема да му дадем знак
– па што? Така му треба!
Нема да бидам девојче глупаво
па да се вљубам во него!
Препев на македонски језик: Тамара Арсовска
Илустрација (2007): Марија Јовић, мастер примењених уметности – графички дизајн (Врање, 1. август 1988–6. јул 2012, Ниш; просек студирања 9.92; мастер испит, 1. јул 2012, 10.00)
(Веселинка Стојковић: За твоју срећу/ Портретна певанија II, 2007)